زلف آشفته و خوي کرده و خندان لب و مست

پرهن چاک و غزل خون و صراحي در دست

نرگسش عربده جوي و لبش افسوس کنان

نيمه شب دوش به بالين من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد به آواز حزين

گفت اي عاشق ديرينه ي من خوابت هست؟

...........

هــــــــــــــــــــــــــــــــي!!