يادمان باشد : وقتي کسي را به خودمان وابسته کرديم در برابرش مسئوليم … در برابر اشکهايش ؛ شکستن غرورش ، لحظه هاي شکستنش در تنهايي و لحظه هاي بي قراريش …. واگر يادمان برود ! در جايي ديگر سرنوشت يادمان خواهد آورد ، واين بار ما خود فراموش خواهيم شد …
خاستم بگم ک خيلي خيلي با اين ارتباط برقرار کردم و هنوز هم هربار ک ميخونمش کلي به دلم ميشينه
