|
ســـاده ی ســـاده..
از دســت میـــرونــد ..
همـــه ی آن چــیزها کــه..
سخــت سخــت به دست آمدنـــد ...
|
صحبت از غم بود و دوری.
تو رفتی و ما را ندبده، تنها گذاشتی.
و تنها یادگارت ماند برایمان،همان لبخند مهربان توی قاب.
آن لبخندی که برایمان گذاشتی، کافی نبود اما.
ما نسل جدیدی ها،دلمان خودت را می خواست،که در اوج مشکلات پندمان دهی و یاریمان کنی.
دلمان برایتان تنگ شده،عزیزترین سفر کرده...
پ.ن:ما امام را ندیدم.اما انصاف نیست ک خوبی های شنیده شده را هم ،نشنیده بگیریم.
دلم می خواست بودم و امام را می دیدم.می گویند آرامش دیدار بی نظیر بود....
پ.ن 2: پانزده خرداد،یوم الله.
قیام خونین 1342...تسلیت.
(با این حال،کسانی که می دانند 15 خرداد را،از همان لحاظی ک می دانند،مبااارک!)
