عجيب بود..نه؟
خودتم ميگي که عجيب بود:)
متي رسما سمتم رو به تو واگذار ميکنم:دي

سلام خواهري ! علي رغم حافظه ي کوتاه مدتم اما چند چيز يادم نمي ره ! اول شيريني هاي داده نشده و دوم سوغاتي هايي که از مشهد آمده و هنوز خانه ي شماست !

هي مي گم اين عکسه رو يه جايي ديدما...

براي يکي از پستام بود...

:)

بااجازه ت ، اون هايکوي درخشان و تاريخي رو حذف کردم .
گفتم پس فردا رمز وبلاگت ميوفته دست يکي ديگه ،
اون وقت من چه جوري سرمو تو اين مملکت بالا بگيرم ؟؟؟
تو خجالت نمي کشي!

تو چ قدر باحال مينويسي من ب شخصه اين نوشتت رو برگزيده ميکنم:دي
حيف دبير هم نشديم بگيم
کاربر گرامي.....

اگ بدوني بابت پيدا کردن اين متنت چ قدر ب اين پارسي بلاگ بد بيراه گفتم...:(